Ik moest mij voor de test melden bij het arbeidsbureau, ik dacht ergens aan een van de grachten. Ik werd daar ontvangen door een mevrouw die de test zou afnemen. De test bestond uit allerhande oefeningen, onder andere naar ik nu weet, een Rohrschach test. Ook moest ik aan de hand van verschillende plaatjes die ik op volgorde moest leggen, een verhaaltje maken. Er waren ook houten puzzels, waar ik absoluut niet mee overweg kon. Ruimtelijk inzicht is nooit mijn sterkste kant geweest en van de sommen bracht ik helemaal niets terecht. Na de testjes kreeg ik nog een gesprek met een meneer. Ik weet niet meer waarover. Het leidde in elk geval tot een advies van verschillende pagina's. Helaas heb ik de uitslag van deze test niet. Toch herinner ik mij nog één zin uit het advies: ik was in het oog lopend slordig. Dat klopte.
In die tijd was zware, zwarte oog make-up zoals die van Twiggy mode en ik vond dat erg mooi. Veel eyeliner en aanplakwimpers. Jammer genoeg liet aan het begin van de test een van mijn nep wimpers los en die kon ik niet half hangend laten zitten. Er bleef weinig anders over dan die weg te halen. Aangezien een oog zonder nep wimper nog erger is dan twee ogen zonder nep wimpers, heb ik beide wimpers verwijderd. Het gevolg moet een clownesk gezicht geweest zijn. Die witte rand langs mijn wimpers en dan toch nog een randje eyeliner. Slordig, net alsof ik even snel een haal langs mijn ogen had gegeven. De dame die de test afnam snapte duidelijk niet wat de oorzaak was van mijn vreemde uiterlijk, zij vroeg er ook niet naar. Zij dacht kennelijk dat ik mijn eyeliner altijd zo opbracht. Het was goed voor een zinnetje in het testverslag dat ik mij nu, meer dan 40 jaar later, nog steeds herinner. Ik was "in het oog lopend slordig". Een ding kan deze dame niet ontzegt worden, zij had wel gevoel voor understatement.
De uitkomst van de test was dat ik geschikt was voor kapster en na diverse cursussen op den duur voor schoonheidsspecialiste. De tweede mogelijkheid was kantoorbediende. Maar dan moest ik wel typen en steno leren. De keuze was tamelijk eenvoudig, kapster leek mij niets, ik had wel oren naar schoonheidsspecialiste maar het werd een kantoorbaan.
Ik ben hierop aangemeld bij Instituut Inavo op de hoek van de Middenweg en de Hogeweg (daar zit nu een advocatenkantoor) voor een cursus Typen en Steno methode Groote. Jammer genoeg heb ik ook van deze opleiding niet veel terecht gebracht. Ik had net verkering en was verliefd. In plaats van dat ik trouw naar de lessen ging, verzuimde ik veel. Ik ging liever naar mijn vriendje. Ik heb wel mijn typediploma gehaald, maar mijn steno diploma is niets geworden.
Gelukkig speelt dit in een tijd dat er (nog) geen werkloosheid was. Voor iemand die wilde werken, met diploma of zonder, was er altijd wel werk te vinden. Ik ging met het typediploma op zak op zoek naar een nieuwe uitdaging. En die vond ik bij het NVV.
